بانو جاودانه می ماند

30.06.2013

مسرت دارم که امروز شمارۀ بیست و ششم فصلنامۀ بانو ، ناشر اندیشه های زنان افغانستان در اروپا به همت صاحب امتیاز آن محترم غوث الدین « میر » بدستم رسید.

بیدرنگ به مرور مطالب آن پرداختم ، در حقیقت که هر بخش آن دارای مطالب پر محتواء و در خور اهمیت بود ، از مطالعه آن بی نهایت خرسند گردیدم . من سال پار در باره بانو چنین نوشتم : خدا را سپاسگزارم علی الرغم تمام مشغله های مشکل آفرینکه در دیار غربت آباد دامنگیر ماست ، اما فرهنگیان دلسوز و فرهیختۀ کشور آرام ننشسته ، در همین غربت سرأ ، در طبع و نشر ده ها جریده ، همت گماشته اند ، چنانچه ما در پهلوی دیگر نشریه ها ، شاهد طبع و نشر فصلنامۀ بسیار زیبایی بنام « بانو » از طرف کانون فرهنگ افغان در اتریش می باشیم .

هر چند تند باد های فاجعه بار و حوادث سه دهۀ اخیر در افغانستان فراوان قلم ها را شکست و صد ها داعیۀ های نامور علم و خرد را جبراً به نا کجا آباد ها مهجور و بدیار نیستی فرستاد ، اما جای شکر آن باقیست که این طوفان های هولناک نتواست با تمام قوت اهریمنی خود ریشه های فرهنگ چندین هزار ساله آریانای کهن را از بیخ و بن بر کند ، حقا که ما شاهد جوانه زدن آن ریشه هایی هستیم ؛ که در غربت سرا قامت برافراشته اند و پرچم پر بار ادبیات کهن دیار ما را در سرزمین های دور ، به اهتزاز در آورده اند ، تا جهانیان بدانند که در برابر تهاجم کتاب سوزان ، قلم شکنان و فرهنگ ستیزان کهنه گرأ ، هنوز هم کشور ما فاقد نیروی روشنفکران و فرهنگیان نبوده و نخواهد بود .

گر چه زحمات ابتدایی این فرهیخته گان علم و ادب و خرد ، با کمبودیی ها و کاستی هایی توأم بود ؛ اما آرزو میرود ایفای این وظایف ملی تهیۀ مقدمات ، راه گشاه و هموار کنندۀ برای نسل های آینده بوده بتواند.

خوشبختانه طوریکه دیده می شود این فصلنامه با کوشش و توجۀ خانم ناهید علومی ، محترم صدیق وفا ، میرویس جان صافی ، مهر انگیز جان ساحل ، سیمن جان مشرف ، حلیمه جان مهر پور ، دوکتور روح افزا نعیم ، مینا جان میر ، محموده سکندری ، سارا جان بشیر نظامی ، و داکتر راضیه جان هوتکی روز تا روز متنوع تر ، زیبا تر و دلپذیر تر شده می رود ، من از خدای بزرگ برای این عزیزان سعادتمندی و بهروزی را تمنا دارم.

نظر بنده از گرداننده گان محترم فصلنامۀ بانو این بود که از نشر آثار ضعیف ، تکراری و آنچه که با ارزشهای علمی در تضاد باشد جداً بپرهیزند و سعی بعمل آورند تا افسانه ها و تخیلات را جایگزین دست آورد های علمی بشر نسازند ، حقا که درین شماره چنین بود که می خواستم.

در خاتمه از هموطنان گرامی تقاضا دارم تا با کمک های مادی و معنوی خویش نگذارند این شمع بر افروخته شده خاموش گردد و آنانیکه در راه خدمت گزاری به زنان محروم و ستمدیدۀ کشور سعی بلیغ مینمایند ، برای شان شادکامی و طول عمر استدعا دارم.

بااحترام

لطیف کریمی استالفی